Słowo ewaluacja budzi różne emocje. Części osób kojarzy się z kontrolą i oceną, inni wiążą ją z obowiązkowym podsumowaniem projektów finansowanych z Funduszy Europejskich. Jak to w efekcie wygląda, czy ewaluacja jest przykrym obowiązkiem, czy może nieść szersze korzyści?
Pierwsze skojarzenia związane z ewaluacją, tj. ocena, kontrola lub podsumowanie, nie są w pełni trafne, bo nie oddają całości charakteru badań ewaluacyjnych. Samo słowo ewaluacja pochodzi z języka angielskiego i jest tłumaczone zazwyczaj jako „ocena”, „oszacowanie”, „kontrola”, „test”, „sprawdzenie”. Natomiast Słownik Języka Polskiego PWN definiuje ewaluacje jako „oszacowanie wartości czegoś”. Na problemy semantyczne różnego tłumaczenia, rozumienia i stosowania pojęcia ewaluacja wskazywał M. Trocki.
W literaturze przedmiotu ewaluacja w wąskim rozumieniu odnosi się do oceny projektów. Podejście to wynika z potrzeb OECD i ONZ po II wojnie światowej, kiedy została opracowana koncepcja zarządzania projektami oparta na celu (GOPP – Goal Oriented Project Planning) i powiązany z tym system ewaluacji uwzględniający różne horyzonty celów i skutków realizacji projektów. System ten, stosowany do chwili obecnej, został przejęty i wykorzystany do celów ewaluacji projektów finansowanych ze środków Unii Europejskiej.
Przedstawiciele amerykańskiej szkoły ewaluacji, którzy zbierali doświadczenia w procesie ewaluacji systemu edukacji definiowali ewaluację szeroko. Przykładowo M. Scriven definiował ją jako „zestaw działań stosowanych do ustalenia jakości, określenia wartości, znaczenia danego obiektu, programu”, a M. Q. Patton jako „wydanie osądu na temat wartości przedsięwzięcia, lecz jako partycypacyjnego, angażującego uczestników procesu wypracowywania tego osądu”. Jeden z pierwszych podręczników ewaluacji w Polsce podawał następującą definicję: „ewaluacja to systematyczne badanie, prowadzone z użyciem zróżnicowanych metod, złożone ze zbierania danych, analizy, oceny oraz informowania o wynikach. Jego celem jest oszacowanie (w odniesieniu do jasno sformułowanych kryteriów) jakości i wartości procesu oraz efektów wdrażania interwencji publicznych”.
Analizując powyższe definicje można dojść do wniosku, że ewaluacja nie ogranicza się do wystawienia jednej oceny, nie jest to również kontrola ani audyt. Podkreślany jest wspólny partycypacyjny charakter i zaangażowanie wszystkich interesariuszy procesu. Biorąc pod uwagę ducha ewaluacji, należy wskazać na proces, który ma na celu udoskonalenie realizowanych działań w wyniku przeprowadzonego badania. Nie chodzi o wskazanie personalnych błędów ani wystawienie oceny – ma na celu wskazanie mocnych i słabych stron działania w celu jego udoskonalenia i wzmocnienia odziaływania. Ewaluacja tylko wtedy ma sens, gdy osoby zlecające mają poczucie, że wyniki wniosą wartość w działanie danej organizacji lub projektu oraz są gotowe zaangażować się i wesprzeć badaczy, aby wyniki dostarczyły użytecznej wiedzy.
Ewaluacja to temat złożony i wymagający rozszerzonej wiedzy, dlatego w kolejnych artykułach pojawi się więcej szczegółów o:
Dla rozszerzenia tematu, sugerujemy zajrzeć do rozbudowanej listy publikacji zamieszczonej poniżej. Polecamy także 5-godzinny warsztat prowadzony przez specjalistę w tym temacie: Michael Quinn Patton Evaluation Workshop (YouTube), udostępniony dzięki USAID LearningLab.
Doświadczenie Działu Analiz Strategicznych PW w realizacji badań ewaluacyjnych:
Artykuł napisał Paweł Huras, a grafikę stworzono z narzędziem SI: Adobe Firefly